Rozdział 54

Znikając za drzewami zatrzymałyśmy się i ledwo oddychając usiadłyśmy na trawie. Gdy dziewczyna chciała coś powiedzieć rozległo się dzwonienie telefonu. Wyjęłam go szybko z torebki i odebrałam.
Niall : Nathalie uważaj na siebie! Harry wybiegł wściekły z domu bo ktoś doniósł mu że jesteś z Carą w parku.
Natt : Wiem Niall. Spokojnie. Zgubiłyśmy go.
Niall : Czekaj przy fontannie. Zaraz tam będe !
Rozączył się a ja wkoncu złapałm oddech. Rozglądałam się nerwowo poszukując Harrego. Bałam się że za chwile wyskoczy zza drzewa i coś nam zrobi.
- Muszę iść. - Wstałam uśmiechając się sztucznie do dziewczyny.
- Masz. Skontaktuj sie ze mną musimy porozmawiać. - Wzięłam do niej małą karteczke i ruszyłam w strone gdzie znajdowała się fontanna. Usiadłam podejrzliwie na murku i czekałam na Nialla rozglądając sie czy w pobliżu nie dzieje się nic podejrzanego. Po kilku minutach ktoś czule objął mnie od tyłu.

" Wystraszyłem Cię? "

- Niall jak dobrze że.. - Odwróciłam lekko głowę a moim oczom ukazały się loki. Zaminkłam i przełknęłam głośno ślinę. Uścisk na moim brzuchu zacieśnił się tak mocno , ze miałam wrażenie że moje wnętrzności rozpadają się na kawałki. Podniósł mnie lekko przeciągając przez murek i rzucajac w krzaki. Położył mnie na plechach na ziemi i zacisną ręke na mojej szyji , drugą zatykajac mi twarz.
- Dlaczego to robisz? - Wyszeptałam.
Wiedziałam że to już koniec.
- Jesteś bardziej fałszywa i puszczalska , niż wszystkie dziwki z którymi cię zdradziłem. - Było ostatnimi słowami jakie słyszałam. Straciłam przytomność z trudem łapiąc ostatni wdech.

***

- Nathalie? Nathalie proszę obudź się! - Czyjeś słowa echem odbijały mi się w głowie. Nie miałam siły. Czułam się jakbym była pozbawiona wszelkich mięśni. - Prosze nie zostawiaj mnie. Obiecuję , ze od dziś będe twoim bohaterem , będę cię bronił i opiekował się tobą jak ksieżniczką. Obiecuję kurwa!! Tylko błagam obudź się! ŻYJ ! - Rozpaczliwy płacz dotarł do moich uszu.
Pojedyncza łza spłyneła po moim policzku , a oczy powoli się otworzyły. Pierwszą rzeczą jaką zobaczyłam był biały sufit. Spojrzałam w strone z której dobiegało łkanie. Niall siedział na łóżku ze spuszczoną głową trzymając ręke obok mojej.
No dalej , rusz ręką.
Delikatnie chwyciłam go za dwa palce zaciskajac swoja dłoń tak mocno jak tylko mogłam. Spojrzał na mnie a w jego oczach pojawiły się iskierki. Uśmiechnęłam się delikatnie.
- Płaczesz? - Wyszeptałam. Moja szyja.. Gardło..Jeszcze nigdy nic nie bolało mnie tak bardzo.
- Co. Nie , wydaje ci się. - Przetarł oczy jakby go coś zaswędziało ocierając ręką łzy. Pogładził kciukiem mój policzek i uśmiechną się.
- Gdzie jesteśmy?
- W domu. - Wszystko wróciło , słowa Harrego. To on mi to zrobił. Bałam się. Znów tak bardzo się bałam.
- Nie !! - Podniosłam się mimo wielkiego bólu. - On tu jest. Chce mnie skrzywdzić ! Musimy uciekać. - Stanęłam na nogach chwiejąc się. Chwyciłam za klamkę i pisnęłam ze strachu. Liam chwycił mnie za nadgarski i zamkną w ramionach.
- Cii. Jesteśmy tutaj. Nie pozwolimy cię skrzywdzić. Chodź. - Złapał mnie za ręke i pociągną do salonu. Moje serce zatrzymało się w momencie kiedy zobaczyłam stojącego tam Harrego. Zatrzymałam się i cofnęłam wyrywając ręke z uścisku Liama. Kręciłam głową w prawo i lewo wyrażając sprzeciw podejściu blizej. Zderzyłam się z czyimś torsem. Louis.
- Nie bój się. - Pchną mnie bliżej. 
- Nie , zostaw mnie ! - Wyminęłam go i pobiegłam na górę. - Niall! - Wpadłam na niego otwierając drzwi jego sypialni.
- Co się stało? - jego oczy wyrażały przerażenie a oddech był niespokojny. 
- Boję się. On tam jest. Zabierz mnie stąd. 
- Nic ci nie zrobi. Jest tu dlatego ze chce ci coś powiedzieć. Pójdę z tobą dobrze? - Kiwnęłam głową i złapałam go za ręke.  Zeszliśmy na dół  a ja odrazu schowałam sie za plecami Horana. 
- Sami.. - Zaczął niepewnie Harry.
- Nie nazywaj mnie tak. - Fala odwagi ogarnęła moje ciało.
- Przepraszam cię za to , to w parku. Nie wiem co mi się stało , nie chciałem cię skrzywdzić. Kocham cię. - Pięści blondyna zacisnęły się tak mocno że jego dłonie zmieniły kolor na różowo-żółty.
Bez zastanowienia podeszłam do Harrego i uderzyłam go w twarz z taką siłą że jego warga zaczerwieniła się od krwi.
- Zasłużyłem sobie na to. - Otarł dłonią usta. - Przepraszam. - Uklękną na kolano i złapał mnie za ręke. CO ON WYPRAWIA !?
- Nie ośmieszaj się. Jesteś nikim. NIKIM. Nie patrzysz na to co czują inni. Patrzysz tylko na siebie. Nigdy mnie nie kochałeś!
- KOCHAŁEM!  - Wstał i krzykną. Nie wystarszyłam się. Nie skrzywdzi mnie. Za dużo tu osób. Niallu mi na to nie pozowoli. Prawda?
- Nie. Gdyby tak było , nie skrzywdzilbyś mnie tak bardzo. 
- Byłem głupi. Jestem głupi. PRZEPRASZAM! Wybacz mi.
- Już za późno Harry. Dla mnie nie istniejesz. - Ostatnie zdanie wypowiedziałam pewnie , wyraźnie i głośno. Jego oczy się zaszkliły a ja odwróciłam się i wpiłam w usta blondyna. Położył ręce na mojej talii i odwzajemnił pocałunek. Uśmiechnęłam się triumfalnie kiedy oderwałam się od niego. 
- Dziwka. - Wydostało się ust Harrego.
- Coś ty powiedział?! - Niall odsuną mnie od siebie ale złapałam go za ręke.
- Nic. - Styles wyszedł z domu trzaskając drzwiami.
- Chciałabym wam coś powiedzieć. - wszyscy podeszli bliżej słuchając uważnie.
- Wylatuje do Los Angeles. Jutro o 18:00 mam samolot. 
- Zostawisz nas? - Głos Perrie był tak smutny i załamany że to aż zabolało.
- Chcę zacząć wszystko od nowa. Zostawić przeszłość. - Niall również wyszedł trzaskając drzwiami. Zacisnęłam usta przygryzając nerwowo wargę i wróciłam na górę.  Zaczęłam pakować rzeczy kiedy do pokoju ktoś wszedł.
- Nie wyjeżdżasz. - Poczułam mocny uścisk na ręku.



Wiem miśki ze trochę krótki ale nie miałam weny , ale obiecuję że następny będzie dłuższy ! Kocham was i dziękuje za wszystkie tak bardzo miłe komentarze ! Jesteście najukochańszymi czytelnikami na świecie !
Nawet nie macie pojęcia ile radości sprawiłyście mi tym co napisałyście ♥
KOCHAM WAS NAJBARDZIEJ NA ŚWIECIE ♥♥