Rozdział 53

Misie ! Nie wiem co się stalo ale na dole dwie-trzy linijki są zaznaczone na biało i nie da się ich poprawić. Coś sie zjebało i tyle. Żeby przeczytać musicie zaznaczyć tekst (tak jakbyście chciały go skopiować!) Wtedy wszystko czytelnie widać.



~ Dwa dni później

Leżałam przykryta kocem na kanapie pijąc gorącą herbatę i bezcelowo wpatrując się w telewizor.
Nie wyjechali. Wcale nie mieli biletów. Kłamał.
Wyjeżdżają być może za tydzień. Ja wracam do Polski. Sama.
Postanowiłam zacząć nowy rozdział w moim życiu. Odciąć się od przeszłości. Od tego co się stało , od cierpienia i bólu.
Kolejne łzy spłynęły z moich policzków opadając na już wcześniej zmoczony koc. Zacisnęłam mocno powieki nie pozwalając wydostać się kolejnym. Wilgotnym rękawem wytarłam twarz i upiłam kolejny łyk. Wszyscy byli w domu , ale byli "zajęci" żeby zapytać chociaż czy wszystko u mnie ok.
Powiedziałam że chce usunąć ciążę , kłamałam. Wcale tego nie chciałam. Chciałam je urodzić i pozbawić Harrego praw rodzicielskich. Przez tego idiotę moje dziecko nie żyje!
Z całej siły cisnęłam kubkiem o ścianę powodując , że rozpadł się na kawałki zostawiając jedynie mokrą plamę na ścianie. Wszyscy automatycznie zgromadzili się w salonie przyglądając się rozlanej herbacie i mi. Czując coraz bardziej napierający wzrok znajomych - bo przyjaciółmi raczej nie mogę już ich nazywać - wstałam wymijając ich i wyszłam do ogrodu zajmując miejsce huśtawce ogrodowej. Wzięłam głęboki wdech i wypuściłam powietrze nosem.
Dostrzegłam że ktoś idzie w moją stronę. Okryłam się bardziej kocem i czekałam aż ta osoba podejdzie bliżej.
- Wszystko w porządku? - Delikatny głos Nialla dotarł do moich uszu. Oczy zaszkliły mi się na jego widok. Jego twarz.. Była smutna a w oczach malował się strach.

STARE zdjęcie Nialla i Natt

Usiadł obok mnie i Obią mnie ramieniem i przytulił jak małą dziewczynkę.
- Niall tak bardzo się boje.
- Czego się boisz?
- Nie wiem. Tego że zostanę z tym wszystkim sama.
- Jestem przy tobie. I zawsze będe.
- Nie kłam! - Odsunęłam się od niego i wstałam. - Od wyjścia ze szpitala nie zapytałeś mnie jak się czuje , czy wszystko ok. Nawet na mnie nie spojrzałeś! - Kolejne łzy i kolejny cholerny ból.
Chciałabym być teraz z mamą.
Wzięłam komórkę i zadzwoniłam do niej. Po 15 minutach skończyłyśmy rozmawiać.
Mama wyjechała do Polski jakiś miesiąc temu , ze względu na dobro dziecka. Tak , ona nie poroniła..
W przeciwieństwie do mnie...
NATHALIE! - Skarciłam się w myślach
Razem z Nicole mieszkają w Krakowie razem z narzeczonym mojej mamy. Rozmowa z nią zawsze mnie uspokaja. Może... Może pojadę do nich? I tam zamieszkam?
Ubrałam się w <KLIK> zrobiłam staranny makijaż , uczesałam się i ułożyłam luźną fryzurę. Do torebki spakowałam 200 euro ,telefon , słuchawki , klucze , zeszyt oraz kilka długopisów. Spojrzałam w lustro i uśmiechnęłam się triumfalnie.

Stare zdjęcie Harrego i Natt
w hotelu przed "stosunkiem"

- Jesteś piękna. - Powiedziałam patrząc na siebie a na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Kolejny głęboki wdech. Ruszyłam trochę niepewnie w strone wyjścia.
- Oh. - Ciche zdziwienie wydostało się z ust Nialla stojącego na korytarzu. Uśmiechnęłam się i wyszłam. Udałam się do parku i usiadłam na jednej z ławek i wyjęłam wcześniej wzięty notatnik [zeszyt] kiedy przyłożyłam do kartki końcówkę długopisu wszystko wróciło.
Ból , strach , złość , miłość zmieszania z nienawiścią.
Wszystkie wspomnienia..
Te dobrze jak i te złe. Jego dotyk , głos , uśmiech i jęk. Moje oczy znów się zaszkliły a ręka sama pisała słowa na papierze. Pojedyncza łza spłynęła upadając na kartkę.

" Napewno zacznie boleć mniej, jeśli już się nie spotkamy

  Mam nadzieję , że zakopiesz naszą tajemnicę

  Że będziemy razem na zawsze , kochanie , modlę się za ciebie "

Kolejne łzy spływały po moich policzkach a z moich ust wydostawało się ciche łkanie.

- Wszystko okej? - Poczułam malutką dłoń na moim policzku. Uniosłam głowę a przede mną klęczała śliczna blondynka.

- Nie. - Spojrzałam jej w oczy. - Jesteś siostrą Harrego? - Jej źrenice powiększyły się na słowo " Harry " a na twarzy wymalowało się zdenerwowanie.

-Harrego? Harrego Stylesa? - Kiwnęłam twierdząco głową. - Nathalie Black?  - Spojrzałam na nią ze zdziwienia otwierając usta.

- Skąd wiesz jak się nazywam? - Dziewczyna odsunęła się jakby się czegoś bała.

- Jestem.. Byłam. Kochanką Harrego. - Zacisnęłam pięści tak mocno że paznokcie wbiły mi się w skórę. Oczy nie zaszły łzami , wręcz przeciwnie.

- Ty.. - Wstałam a dziewczyna szybko cofnęła się do tyłu.

- Cz- Czekaj! Porozmawiajmy. Szukałam cię od dwóch tygodni , jednak nie mogłam podejść pod twój dom. Harry by mnie zabił. - Usiadła na ławce tym samym zapraszając mnie abym usiadła obok. Zrobiłam to o co prosiła i wysłuchałam jej.

- Spójrz na to zdjęcie. Pamiętasz tą akcje? 

- Tak.

- Wtedy sypiałam z nim tak często jak tylko wychodził bez ciebie z domu. - W moich oczach zapłonęła nienawiść do tej dziewczyny i jeszcze większa do Harrego.

- I..?

- Po tej akcji , kiedy policja mnie zatrzymała Harry zerwał ze mną wszelkie kontakty.

- Rzucił cie?

- Mniej więcej. Był z tobą więc ja byłam tylko przygodą. Później go szantażowałam , ze powiem ci że cie zdradzał. Pobił mnie i zgwałcił wielokrotnie. - Mimo nienawiści chwyciłam ją za dłoń próbując dodać otuchy. 

- Nie musisz nic mówić. Widzę że sprawia ci to ból. Poczekaj. - Wzięłam notatnik i kolejne uczucia przerzuciłam na papier.

"Jeśli miniemy się pewnego dnia na drodze
Udasz, że mnie nie widzisz i pójdziesz dalej swoją drogą

Ale jeśli wspomnienia o nas zostaną
Będę miała prawo odkryć twoją tajemnicę

Bądź z nią szczęśliwy, nie chcę stawać między wami "

- Piszesz wiersze?

- Czasami. - Spojrzałam na nią , a uśmiech zszedł mi z twarzy. W oczach pojawił się strach i ból. Warga zadrżała mi w przypływie emocji a oczy zaszkliły się powodując niewyraźny obraz.

- Nathalie? Co się stało? - Dziewczyna odwróciła się i wstała automatycznie ze strachu. - Chodź! - Pocięgnęła mnie za sobą. Zdążyłam na szczęście złapać swoje rzeczy i biegłyśmy ile sił w nogach.

- JAK WRÓCISZ DO DOMU , BEDĘ NA CIEBIE CZEKAŁ! - Głos Harrego rozniósł się po całym Parku.