Rozdział 68

- Dzień Dobry Piękna. - Na sale wszedł Niall a zaraz za nim pielęgniarka.
- Niall! - Podeszłam do niego i mocno się wtuliłam. Tak bardzo za nim tęskniłam. Tak bardzo mi go brakowało. Pielęgniarka bez słowa postawiła wózek przy łóżku.
- T-To ona? - Odsunął się ode mnie i powoli podszedł do malutkiej. Po kąpieli była taka nie podobna do siebie. Ciemne mokre i odstające włoski na wszystkie strony dodawały jej troszkę chłopięcego uroku.
- Moge ją , wziąć ?
- Jasne. Tutaj , delikatnie złap pod główką , i tutaj. - Podałam chłopakowi Emily i obserwowałam jak bacznie sie jej przygląda.
- Hej maleńka. To ja , twój tatuś wiesz? Jesteś taka malutka i taka śliczna , podobna do mamusi. - Spojrzał na mnie i uśmiechną się delikatnie.
- Zostaniesz z nią chwile? Chciałabym pójść pod prysznic.
- Oczywiście , nie śpiesz się.
- Tylko nic jej nie zrób. - Usmiechnęłam się do niego i wzięłam ręcznik który dostałam wczoraj od Harrego , który specjalnie pojechał i go kupił. Wzięłam najszybszy prysznic jaki tylko mogłam.
- Ciii , śpi. - Niall właśnie delikatnie kładł naszą córeczkę na łóżko szpitalne , przykrywając ją kocykiem.- Jak się czujesz? - Cmokną mnie w czoło i usiadł na krześle.
- Źle Niall. Bradzo źle. To wszystko jak narazie mnie przerasta. Dziecko , karmienie , opieka , mycie , srycie ...
- Musisz sobie dać radę.
- No oczywiście że musze , Ty wyjedziesz na Hawaje do "nowej rodziny" a ja zostane z tym wszystkim sama. - I znów zaczyna się kłótnia. Dlaczego nie możemy normalnie rozmwiać? Zamieniamy się w Rose i Harrego.
- Muszę wyjechać. Pracuje. Myślisz że pieniądze które Ci wysyłam spadaja z nieba?
- Wyjdź. - Niekontrolowane łzy wydostały się z moich oczu. Wyszedł bez słowa zostawiając mnie samą w sali. Delikatnie połozyłam się obok mojej córeczki.  - Dam radę słoneczko , dam rade dla Ciebie.

* Trzy dni później * 

Dziś wróciłam do domu , położyłam moją śpiącą królewnę do łóżeczka nastawiając elektroniczną nianię i poszłam do kuchni.

- Emily jest bardzo podobna do Harrego.

- Cara! Nawet tak nie mów. - Rzuciłam w przyjaciółkę gazetą i spojrzałam na nią ze złością.

- No co? Mówię co widzę.

- To w stu procentach dziecko Nialla. Nie spałam z Harrym od ponad roku.

- No już , już. Spokojnie. Tak tylko mówie. Za godzine będzie u nas Rose. Mówiła że ma dla Ciebie jakiś prezent.

- Harry robi wszystko , żeby być bliżej mnie. - Fuknęłam pod nosem i zajrzałam do mojej córeczki. Niall nie odzywał się do mnie od ostatniej kłótni. Dzwonił dzisiaj do Cary żeby zapytać jak się czuje Emily. To boli , cholernie boli , ale nie moge się poddać. Nie mogę , prawda? Poszłam się ubrać i pomalować. Dlaczego mam z tego rezygnować? Nie przestane dbać o siebie.
- Nathalie , Emily płacze. - Cara zajrzała do łazienki. Ostatnie pociągnięcie tuszem i poszłam do Emily. Brudna pielucha. Ohyda. Wstrzymałam oddech i jak najszybciej i najdelikatniej zmieniłam jej na czystą. 

- Nathalie wszystko ok? - Do pokoju weszła Rose a zaraz za nią Harry.

- Tak. - Mruknęłam i dalej kołysałam córeczkę.

- Przecież widze że coś nie tak. - Dziewczyna wzięła ode mnie dziewczynkę i usiadła na małej kanapie.

- Powoli mam dość wszystkiego. Życia , domu , mnie , dziecka i Nialla.

- Nie mów tak. - Harry delikatnie mnie przytulił.

- Jestem w LA , on jest na Hawajach. Nie odzywa się , nie obchodzi go co się ze mną dzieje , jak sobie radzę... Nic.

- Masz nas. - Cara oparła się o drzwi i patrzyła na ten "rodzinny" obrazek. 

- Rose , pomożesz mi się dzisiaj przygotować?
- N-Na co? - Odsunęłam się od Harrego i zdezorientowana spojrzałam na Care.

- Mam bankiet w pracy. Nie chciałam Cię zamęczać więc poprosiłam Rose. Ty i tak masz dużo pracy przy dziecku.

- Jasne. - Wzięłam córeczkę od Ro i poszłam do swojego pokoju. Położyłam Emily na moim łóżku i usiadłam na podłodze obserwując ją. - Nie zostawisz mnie nigdy prawda? Tatuś nam nie potrzebny. Damy sobie radę same.

Bawiłam się jej rączką uśmiechajac się sama do siebie.

Kilka godzin przesiedziałam patrząc jak Em śpi i pilnując żeby nie spadła. 

- Nathalie pożyczysz mi prostownice? - Cara po cichu weszła do pokoju. 

- Jasne. Poczekaj , położę Emily do łóżeczka. - Po położeniu córeczki wróciłam do pokoju i zaniosłam do salonu prostownice. 

- A może tak na Emily , możemy mówić po prosty Lily , albo Lellie. - Wesoła Rose suszyła włosy mojej przyjaciółce , a Harry bacznie się nam przyglądał. Rozsiadłam się na kanapie i patrzyłam jak dziewczyny świetnie się bawią. Ok 20 Cara wyszła na bankiet a Harry pojechał do biura. Miał jakieś ważne spotkanie czy coś. 

- Nathalie co tak na prawde się dzieje? - Rose podała mi kubek z gorącą herbatą a na ławie położyła talerz z kanapkami. 

- Nie wiem Ro. Na prawde nie wiem. 

- Kłamiesz. Może i znam Cię krótko ale widze kiedy kłamiesz.

- No bo , spójrz na mnie.  Po ciązy wyglądam jak wieloryb , mam ohydne piersi , już nie jestem dla niego atrakcyjna. Moge się założyć ze ma tam jakąś dziewczyne.

- Niall?

- Tak. Rose on zadzwonił do Cary żeby zapytać co u Emily. Nie interesują się mną w ogóle!

- Porozmawiam z nim. Moze coś się tam u niego dzieje? Dlatego taki jest? - Naszą rozmowe przerwał telelfon.

- Niall.

- Odbierz i daj na głośnik! - Zrobiłam jak chciała i przystawiłam telefon do ust.

- Nathalie? Dzwonie bo Cara nie odbiera. Jak Emily? Śpi?

- Tak. U Emily wszystko dobrze. Niedługo pewnie obudzi się bo będzie głodna.

- A Ty , jak się czujesz? - Cud! Niall zapytał co u mnie. Powinnam się cieszyć a tylko się zdenerwowałam.

- Źle. Mówiłam Ci już kilka dni temu.

- Przylece najszybciej jak będzie to możliwe. Kocham Cię Kicia. - Na moją twarz mimowolnie wkradł się uśmiech.

- Ja też Cię kocham Niall.  - Rozłączył się a z moich oczu wypłynęło kilka pojedynczych łez.

- Czemu płaczesz? Przecież powiedział ze Cię kocha.

- Wiem ale... Tak bardzo go teraz potrzebuje. A jego nie ma. Jest tak daleko.

- Przyleci. Zamieszka z Tobą , z wami. 

- Rose , dziękuję że jesteś.