Rozdział 66

- Niall ja.. Miałam Ci nie mówić.
- Myślisz , że nie zauważyłbym przyjeżdżając do Ciebie co miesiąc?
- Niall..
- Czyje jest?
- Czyje jest przepraszam co? - Spojrzałam na niego nie wierząc w to co słysze.
- No dziecko.
- Niall jesteś idiotą! - Wstałam i podeszłam do przyjaciół którzy siedzieli na kocach.
- Coś się stało? - Liam spojrzał na mnie obejmując Dani
- Nic. Zayn daj mi klucze do domu.
- Czemu? Nath co się stało?
- Powiedziałam że nic. Źle się czuje. - Nie odpowiadając rzucił mi plik kluczy. Wzięłam swoje rzeczy i wściekła wróciłam do domu. Szybko znalazłam klucz od drzwi wejściowych i trzasnęłam nimi tak mocno , że szyby się zatrzęsły. Rzuciłam klucze na blat w kuchni i usłyszałam że ktoś wchodzi. Drzwi do kuchni się otworzyły a w nich staną dyszący Niall.
- Nathalie nie chciałem Cię.. Przepraszam.
- Jak mogłeś o to zapytać. - Powiedziałam przez ramie , nie odwracając się od niego.
- Przepraszam! - Podszedł i przytulił mnie od tyłu.
- Jest Twoje idioto. - Uśmiechnęłam się mimowolnie i odwróciłam do niego przodem. Złączył nasze usta w namiętnym pocałunku.
- Natt , a Ty.. Chcesz je urodzić? - To pytanie uderzyło we mnie niczym wielki młot. Miliony pytań nasunęły mi się do głowy a oczy zaszkliły się od łez. - Natt ?
- Ja..
- Czemu uciekliście tak szybko! - Do domu wbiegli uradowani przyjaciele dając mi więcej czasu na przemyślenie tej decyzji.
- Nathalie jest w ci - Szturchnęłam go jak najmocniej wbijając łokcia w brzuch. Nie dokończył , wściekły wyszedł trzaskajac drzwiami. Ups.
- Co mu?
- Nic. - Poszłam na górę i położyłam się na łóżku obserwując sufit.
- Nathalie , jutro o 4:25 mamy samolot. - Cara weszła do pokoju siadając na łóżku
- Jasne.
- Kiciu co się dzieje? - Złapała mnie za ręke a na jej twarzy pojawił się smutek
- Nie pozwoliłam Niallowi powiedzieć o ciąży na głos. Wkurwił się i wyszedł.
- Czemu ?
- Car.. Nie chce żeby wszyscy o niej wiedzieli , ja ... Ja nawet nie wiem czy chce tego dziecka.
- Nie mów tak! - Wstała i odsunęła się ode mnie.
- Nie usunę. Oddam do adopcji.
- Najpierw straciłaś dziecko z Harrym a teraz chcesz oddać dziecko Nialla!? Jesteś nienormalna!
- Jasne! Odwróćcie się ode mnie wszyscy! Mam was w dupie sama sobie poradze kretyni!! - Wrzasnęłam i wyszłam trzaskając drzwiami. Po drodze wzięłam telefon i buty. Wybiegłam przed dom i udałam się na plaże która była naprawdę blisko. Znalazłam pomost na którym usiadlam i zanurzyłam nogi w wodzie. Gdy miałam zakładać słuchawki zadzwonił telefon.
- Gdzie jesteś?
- Harry? Czego chcesz?
- Martwie się.
- O?
- O ciebie głuptasie.
- Nie musisz.
- Muszę. Gdzie jesteś?
- W domu. - Chlapnęłam cicho wodą.
- Nie kłam.
- Nie kłamie!
- Spójrz w prawo. - Obróciłam się. Harry siedział kilkanaście metrów ode mnie na betonowym murku z telefonem przy uchu. Rozłączył się i ruszył w moją stronę.
- Chce zostać sama.
- Za długo Cię znam zeby zostawić Cię samą. Mów , co się stało?
- Nic. Prosze idź do swojej żony , do przyjaciół a mnie zostaw w spokoju.
- Jesteś dla mnie kimś więcej niż przyjaciółką. Zawsze byłaś kimś więcej.- Usiadł obok obejmując mnie ramieniem.
- O czym ty mówisz?
- O niczym. Chodzi o ciążę?
- CO !? Jaką ciążę!?
- Sami. Myślisz że mnie oszukasz? Byłaś już w ciąży. Ze mną.
- I?

Stare zdjęcie Nathalie.
Z czasów kiedy poznała Harrego.

- Wiem jak zachowuje się kobieta w ciąży. Jest Nialla prawda? - Pokiwałam twierdząco głową. Bez słowa przyciągnął mnie do siebie i schował twarz w moich włosach. Położył rękę na moim brzuchu , nie protestowałam. Dziwnie się czułam. Harry interesował się mną bardziej niż Niall. Jutro wracam. Wszystko znów stanie się nudne i szare. Praca , dom , dziecko i tak w kółko. Czasami zastanawiam się co by było gdybym ich nie poznała.
Siedziałam z Harrym , aż do wieczora. Ok 20 wróciliśmy roześmiani do domu.
- No nareszcie. Znalazłaś sobie nowego chłopaka?    Niall zachował się jak 16 letni gówniarz.
- Przepraszam o Panie , nie mogę mieć przyjaciół? - Prychnęłam sarkastycznie i spojrzałam na Harrego. Całował zachłannie i namietnie Rose. Złapała go za reke i zaciągnęła na górę.
- Też chciałabyś go przelecieć ? - Staną naprzeciwko mnie wbijając we mnie wzrok. Uderzyłam go w twarz.
- Bardzo się ciesze że jutro wylatuje! Jesteś nieznośny! Zachowujesz się jak gówniarz! Gorzej od Harrego , nie jestem twoją własnością!Będę robiła co chce!
- Ale nosisz moje dziecko!
- Poczekaj jeszcze 8 miesięcy a będzie tylko i wyłącznie twoje! - Pobiegłam na górę i zamknęłam się w łazience. Wzięłam długi gorący prysznic i o 21 połozyłam się do łóżka.

***

- Nathalie.. Wstawaj. No wstań. Nath! - Dopiero głośny krzyk Cary wyrwał mnie z krainy snów.
- Car zamknij się. Głowa mnie boli. - usiadłam na łóżku przecierając oczy piąstkami.  - Która godzina?
- 03:00
- Boże. Idę , gdzie idę?
- Pod prysznic? - Zaśmiała się i wyszła zostawiając uchylone drzwi.
- Nath?
- Hm? - W drzwiach staną Harry w samych bokserkach. Oh on jest taki...
- Może wrócisz z nami samolotem moim samolotem?
- Nie chce wam przeszkadzać , wiem że lubisz sex w dziwnych miejscach- Zaśmiałam się
- Przestań maleńka , lecisz i koniec! - Podszedł i cmokną mnie w czoło po czym opuścił pomieszczenie z uśmiechem. Poszłam pod prysznic , wysuszyłam włosy i zeszłam na śniadanie. Rose właśnie kładła ostatni talerzyk.
- Dzień Dobry słoneczko. - Uśmiechnęła się i wróciła do nakrywania stołu.
- Czy ja wiem czy taki dobry.. - Usiadłam na kanapie przyglądając się dziewczynie.
- Nath. - Chłodny głos Nialla rozniósł się po salonie. Odwróciłam się niechętnie. Wskazał kiwnięciem głowy abym poszła za nim. Wstalam i ruszyłam na górę.
- Chciałem Cię przeprosić. Za moje zachowanie. Jestem po prostu cholernie
- Stuknięty? - Przerwałam mu
- Zazdrosny. - Wyciągną do mnie rękę którą odrazu chwyciłam. Wtuliłam się w niego jak mała dziewczynka.
- Kocham Cię. - Szepnęłam.
- Też Cię kocham , nawet nie wiesz jak bardzo.

Coraz gorzej z komentarzami i z wejściami na bloga. Staram się dodawać jak najczęściej i jak najdłuższe , a to i tak nie pomaga. :/