Rozdział 41

* Wizja w głowie Harrego *

- Darcy chodź do mnie szybko , mam coś dla ciebie - krzyknąłem z przedpokoju a chwile później moja córeczka stala przedemną uśmiechnięta.
- Co to takiego tatusiu? - Z niecierpliwości podskakiwała jak mała piłeczka.
- Wraz z tatą , mamy dla ciebie prezent. - Natt stanęła za mną , łapiąc mnie za ręke i opierając sie o mój bark.
- Jaki !? Jaki !? - Zagwizdałem a do domu wbiegł mały piesek rasy lablador
- Wszystkiego najlepszego księżniczko - Kucnąłem a Darcy wtuliła sie we mnie.
- Podoba ci sie ? - Zapytała Natt również kucając.
- Jasne mamusiu ! Jest taki śliczny i fajny ! Dziękuje . Jesteście najlepszymi rodzicami na świecie ! - Wstaliśmy , objąłem Natt w talii i patrzyliśmy jak nasza córeczka wybiega za psem na ogród.
- Kocham cie Pani Styles. - Obróciłem ją przodem do siebie.
- A Ja kocham Pana , Panie Styles- Zaśmiałem sie i złączyłem nasze usta w pocałunku.

* Koniec Wizji * 

Ta wizja zraniła mnie bardziej niż cokolowiek na świecie. Zamieniałem sie w Huntera. Zabiłem tylu ludzi a może oni.. Może oni mieli dzieci ? Takie małe.. A ja.. STYLES ! Ogarnij sie! Nie to jest teraz twoim problemem !
- Ocale cie. Ale jeśli piśniesz komuś chociaż jedno małe słówko o tym co sie tu stało zabije ciebie i twoją rodzine ! - Mężczyzna nie zdązył nic powiedzieć , pobiegłem do schodów i po nich zeszłem na piętro -1 rozejrzałem sie. Pusto.
- Nicole !! - krzyknąłem licząc na czyjąś odpowiedź , ale jedyne co zastałem to głucha cisza.

* Oczami Nathalie *

- Przynieś mi sałate ! - Krzyknęłam do Nialla
- Sama ja sobie weź - Pokazał mi język i z drugiego końca kuchni rzucił mi sałate.
- Dziekuje. - Zaśmialiśmy sie.
- Jak myślisz.. Co sie teraz dzieje w Hiszpanii ? - Zapytałam a mój głos stał sie bardzo poważny.
- Nie wiem. Harry pewnie siedzi w gabinecie planując jakąś akcje która narazi go na śmierć , Zayn i Perrie są na mieście albo bzykają sie na piętrze , Liam i Danielle zapewne są u jej mamy , wylecieli w tym samym czasie co ja a Louis i Eleanor hm.. Nie wiem.
- A ty ? - Spojrzałam na niego.
- A ja stoje własnie w kuchni z najpiękniejszą dziewczyną jaka tylko stąpa po tej ziemi - Mówiąc to podchodził do mnie a na końcu zdania , złączył nasze usta w pocałunku.
Niall był inny. Nie był taki jak wszyscy chłopcy których do tej pory spotkałam. Mimo że był rozpieszczonym gówniarzem , wiedział czego pragnie dziewczyna. Cisze przerwał telefon. Podeszłam do stolika przed kanapą nie patrząc kto dzwoni odebrałam.
- Nathalie !! Musis zwracać teraz !! - Głos Perrie drżał kiedy wykrzyczała "to" do słuchawki.
- Co.. Uspokój sie nie rozumiem cie. - Wzięła głęboki wdech
- Harry pojechał sam do Huntera po twoją mame i siostre. Nie pozwolił nikomu ze sobą jechać. Ja.. ja nie wiem co robić.  
- Perrie.. Oddychaj powoli.. Jest ktoś z tobą w domu ? 
- Wszyscy jesteśmy. Prosze przyjedź. - Rozpłakała sie. W mojej głowie pojawiało sie tysiące sytuacji. Najbardziej dotknęła mnie ta gdzie stałam nad grobem Harrego. Po moim policzku spłynęła pojdyńcza łza.
- Perrie ale ja.. Samolotem będe dopiero jutro albo za dwa dni. - Otrząsnęłam sie.
- Odrzutowiec mojego taty już do ciebie leci. Prosze..  - Rozłączyła sie. Odsunęłam telefon od ucha i usiadłam na kanapie. 
- Co sie stało ? Nathalie jesteś.. Cała blada.
- Harry.. On.. Ja musze lecieć.. - Próbowałam poskładać pojedyńcze słowa w zdanie , ale nie wychodziło mi to najlepiej. Wstałam gwłatownie z miejsca i podbiegłam do walizki , wyrzuciłam z niej wszystkie rzeczy i spakowałam tylko te najpotrzebniejsze. Wzięłam telefon i zadzwoniłam do Pezz.
- Za ile samolot będzie na lotnisku ?
- N-Nie wiem. Zapytaj o PP Edwards 06 . - Rozłączyłam sie i chwyciłam walizke, poczułam silny uscisk na ramieniu
- Co ty robisz ?
- Nie widać ? Lece do Hiszpanii.
- Do niego !? Po tym co ci zrobił!? - Spojrzałam na niego z wściekłością , ale nic nie powiedziałam.
- To nie twoja sprawa !
- Wyrzucił cie z domu. Wysłał do Polski samą. Bił cie. Poniżał. A TY DO NIEGO JEDZIESZ !? - Wzięłam głęboki wdech.
- TO NIE TWÓJ ZASRANY INTERES Z KIM I CO ROBIE ! NIE JESTEM TWOJĄ ANI NICZYJĄ WŁASNOŚCIĄ WIĘC Z ŁASKI SWOJEJ ZABIERAJ TE ŁAPY I DAJ MI JECHAĆ DO HARREGO ! 
- Rób co chcesz.. Wiedziałem że będziesz jego kolejną dziwką..
- Jesteś taki sam jak on - Wyszarpałam sie z jego uścisku i wyszłam trzaskając drzwiami.