wtorek, 30 września 2014

Rozdział 101 - She...?


Przecież to nie tak miało wyjść. Nie tak wyobrażałam sobie swoją śmierć. Miałam umrzeć ze starości, mieć gromadkę wnuków i męża obok siebie. A tym czasem, mając niewiele lat, stałam oko w oko ze śmiercią.
Zimna lufa dotykała tyłu mojej głowy, jedyne co pamiętam to silne uderzenie.


* Dwa dni później * 

Ocknęłam się w zimnym pomieszczeniu. Otworzyłam lekko oczy i oślepiło mnie światło. Zamknęłam je ponownie i przekręciłam głowę w bok. Usłyszałam ciche pikanie i czyjeś głosy. Otworzyłam oczy, ale niewiele widziałam. Obraz był rozmazany, widziałam jak przez mgłę. Zamrugałam kilka razy a widoczność się poprawiła. Znajdowałam się w zimnym białym pokoju z jasnymi światłami.
- Doktorze, wybudziła się. - Delikatny głos kobiety przerwał cisze w pomieszczeniu. Wysoki mężczyzna w białym kitlu podszedł i delikatnie mnie zbadał.
- Źrenice reagują na światło, tętno w normie, zmień kroplówkę i poczekamy na ostatnie wyniki.
Potrząsnęłam delikatnie głową i wtedy do mnie dotarło.
Leżałam na szpitalnym łóżku na oddziale intensywnej terapii. Rozejrzałam się wokół, na sali byłam sama. Po lewej stronie znajdowały się szklane drzwi za którymi ktoś stał. Byłam zbyt słaba, żeby się podnieść.
- Mogę do niej wejść? - Ten głos, jego głos.  Delikatnie i ledwo podparłam się na łokciach i spojrzałam w jego strone. Pielęgniarka pozwoliła na wizyte. Podszedł i usiadł delikatnie na łóżku.
- Co się stało? - Bałam się o to zapytać, nic nie pamiętałam. Wiem tylko, że moja własna matka, chciała mnie zabić.
- Nic kochanie. Odpoczywaj.
- Niall, prosze.
- Wbiegłem w ostatniej chwili, Twoja matka wystrzeliła w czasie, kiedy się na nią rzuciłem. Odepchnąłem Cie i uderzyłaś głową w kant stolika.  Harry odrazu zabrał Cie do szpitala a my dokończyliśmy akcje.
- Ona..?
- Nie.  Zayn wystrzelił, chciał ją tylko postrzelić. Twojego brata zabrała policja a teczki leżą zabezpieczone w sejfie.- Nie zabolało. Cieszyłam się, że taki potwór już nigdy nikogo nie zrani.

* Kilka dni później * 

Poleżałam na oddziale jeszcze kilka dni i dostałam wypis do domu. Nie chciałam tam z jednej strony wracać. Nie chciałam wracać do gangu, do obowiązków. Niall przyjechał po mnie pod szpital. Wsiadłam niepewnie i odjechaliśmy.
Podjechaliśmy pod dom, gdzie już czekały dzieci. Przytuliły się do mnie a cała złość, niechęć i ból przeszły.  Weszliśmy do domu, w którym roznosił się przepiękny zapach obiadu.
- No już myślałem że nie przyjedziecie! - Zadowolony Louis zanosił talerze do jadalni. Zdziwiona weszłam za nim i zamurowało mnie.
Stół był nakryty a z potraw unosiła się para, nie wiedziałam że chłopcy potrafią ugotować normalny obiad. Usiedliśmy całą ósemką do stołu i w prześwietnej atmosferze zjedliśmy.
- Mamo? Czy teraz już będziemy bezpieczni?
- Kochanie, wy zawsze jesteście bezpieczni. - Pocałowałam ją  w czubek głowy i przytuliłam. Cały dzień spędziłam z rodziną w domu na różnych grach, zabawach i rozmowach. Dawno tak dobrze się z nimi nie dogadywałam. 
- Nath, możemy porozmawiać? - Te słowa z ust mojego męża nie wróżyły nic dobrego. Wyszliśmy przed dom do ogrodu.
- Coś się stało?
- Nic, Po prostu chciałem powiedzieć Ci, jak bardzo Cie kocham.
- Ja też Cie kocham mąż. - Pocałował mnie. W tym się nie zmienił nadal całował jak ten młody szalony Niall.
- Chodź spać. Jesteś zmęczona.
Nie protestowałam, częste wizyty w szpitalu mogą naprawde wykończyć człowieka. Ułożylam się wygodnie obok męża i zasnęłam.

* 6 lat później *

Od kilku lat żyjemy normalnie, jak normalna rodzina.
Porzuciliśmy przeszłość, zapomnieliśmy o tym i jesteśmy bardzo szczęśliwi.
Emily niedawno miała swoje 17 urodziny a Logan jutro kończy 12 lat.
Jestem taka szczęśliwa, że gdy miałam te naście lat poznałam chłopaków a dziś już mężczyzn posiadających własną rodzine i dzieci.
Zayn i Perrie oczekują właśnie drugiego dziecka.
Rose i Harry wychowują ślicznego 6 letniego chłopca. Mam grupkę cudownych przyjaciół i wspaniałą rodzine.
Emily Horan
Logan Horan

Ostatnie zdjęcie gangu (męskie)


No, to już koniec.
Płacze, naprawde. Czas rozstać się z moim małym maleństwem.
Dziękuje, naprawde z całego serduszka każdemu kto przyczynił się do powstania tego bloga.
Dziękuje mojemu chłopakowi, Mateuszowi który nieraz pomagał mi pisać również sceny +18
Dziękuje przyjaciółce, która nigdy nie pozwoliła mi się poddać w tym co robie
Dziękuje również Wam, bo bez Was nie byłoby mnie tutaj. Dziękuje za każdy komentarz, każde wyświetlenie.

Dziękuje, że byliście do końca ♥

Pamiętajcie, że możecie mnie znaleźć tutaj :

• ASK
Facebook  (Danielle)
Impossible love (blog)

27 komentarzy:

  1. Rozdział genialny jak całe opowiadanie.Hah to zdjęcie wygloda jak by oni naprawde byli w gangu haha.

    OdpowiedzUsuń
  2. O matko to na prawdę koniec. Chciałam Ci bardzo podziękować, za to że założyłaś tego cudownego bloga. Jest to najlepsze opowiadanie ever:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jezus... ryczę... to takie piękne ... szkoda że to koniec . Też dziękuję za dostarczanie mi świetnej rozrywki na długie ponure poranki, popołudni, wieczory a nawet i noce . Może nie zawsze komentowałam posty, ale czytałam zaciskając kciuki. Teraz z chęcią będę czytać inne twoje blogi, jeżeli takie będą ! ♥

    OdpowiedzUsuń
  4. DZIEKUJE ! ♡♡♡♡♡♡:'c :**

    OdpowiedzUsuń
  5. Boże jaka szkoda że już koniec,takie super ff. Dziękuję Ci że wytrwałaś z do końca. A teraz czekam na rozwój akcji w tym drugim ff o Zaynie ;)))

    OdpowiedzUsuń
  6. bedziesz pisac jeszcze inne opowiadanie na tym blogu?

    OdpowiedzUsuń
  7. Jejku to już konien? :(
    Kocham cię
    i moge tylko tyle powiedzieć

    OdpowiedzUsuń
  8. Rozdział świetny jak każdy inny! Jestem tutaj od samego początku i płacze,że to juz koniec ten blog jest świetnyi będę czytać go caly czas w kółko,jestem super kocham Cię! :*

    OdpowiedzUsuń
  9. To koniec ?becze nie moge w to uwierzyć kocham

    OdpowiedzUsuń
  10. To już koniec :( Niestety :( A tak się przywiązałam do bloga! :') trudno. Wszystko kiedyś się kończy :( Ale dziękuję Ci za te wspaniałe miesiące, te wesołe i smutne chwile. DZIĘKUJEmy <3

    OdpowiedzUsuń
  11. Boski blog kocham go i czemu to jez koniec ?

    OdpowiedzUsuń
  12. O jenyy :(((
    Jestem tu od 5rozdzialu. Codziennie wchodziłam żeby zobaczyć czy cos dodałaś...a teraz ?
    Co je będę robic xdd.
    Piszesz może jeszcze jakieś inne ff. ..albo może zamierzasz ?

    OdpowiedzUsuń
  13. świetny ♥
    Zapraszam do mnie dopiero zaczynam http://niall-fanfiction-rose.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  14. To ja dziękuję ze dotrwłaś do końca, Masz wielki talent. Kocham twoje blogi, i napewno będę czytała inne. Za tym będę strasznie tęsknić bo naprawdę się do niego przywiązałam. /Mrs.Horan

    OdpowiedzUsuń
  15. Dziękuję tobie bardzo! Czytałam to od początku! Czekałam cierpliwie na kolejny post. To znakomity blog o którym nigdy nie zapomnę i będę często tutaj powracała. Szkoda że to koniec ale wiadomo że każda historia musi się kiedyś skończyć. Jesteś świetna więc mam nadzieję że wejdziesz do mnie i powiesz w którą stronę mam iść. Proszę o doradzenie co zmienić. ♥
    http://loveinadream-harry.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  16. http://stilllovefanfictionharrystyles.blogspot.com/ Zapraszam

    OdpowiedzUsuń
  17. Badziewie spodziewałam się po tb czegoś lepszego ...

    OdpowiedzUsuń
  18. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  19. Jejku... :'C
    Nie wierze , że to już koniec...
    Pamiętam jeszcze jak czytałam pierwszy rozdział.
    Ehhh... No cóż rozdział był piękny :')
    Na pewno jeszcze wrócę do historii Nath, która jest jedną z najlepszych jakie czytałam. Kocham Cię!
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  20. Koniec... w końcu musiał nadejść. Wszystko ma swój the end - my, świat... ten blog też. Każdy zawsze płacze, chyba, że serce ma z kamienia. Ja teraz też płaczę, bo właśnie przeczytałam ostatni rozdział bloga, z którym byłam od początku. Gdyby nie moja najlepszą przyjaciółka, nigdy nie poznałabym historii mówiącej ile w życiu może się zmienić przez jeden przypadek, który zakłócił normalne życie nastolatki. Dziękuję ci za to wspaniałe opowiadanie.
    xxJuliaxx

    OdpowiedzUsuń
  21. Gratulacje ! Zostałaś nominowana do Libster Awards ! Więcej informacji na moim blogu : http://happily-niall-horan-fanfiction.blogspot.com/p/libster-awards.html

    OdpowiedzUsuń
  22. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  23. Kochane! ♥
    Dziękuje za tak cieplutkie słowa, chociaż (jak ANONIM napisał wyżej) spodziewałam się czegoś lepszego. Niestety każdy w pewnym momencie się wypala. " Nothing Lasts Forever "
    Możecie mnie znaleźć jak pisałam wyżej na asku lub zayn-malik-fanfictionx.blogspot.com

    Cieplutko pozdrawiam! ♥

    OdpowiedzUsuń